§1 Gedicht Bron Stilte in mij,verwijd, verstild, verwacht,uit een wel die opwelt,terwijl Ik nader komt en gadeslaat. Eerst rimpeloos en vlak,dan rimpelend tot golfslag.Nieuw gestemde spraak verrijst,meer dan spiegel, beeltenis, ikzelf. Mag Widar met mij zwijgen…en dan tezamen spreken, wellicht?Wel Licht!Verweesd en niet verbolgen, verwijd en vrij. (J.W. – Rotterdam, 11 juli 2021) §2 Bespiegeling…
Tag: Filosofie
Stilte
Denk ik (zelf)bewust? Het is belangrijk dat een mens zichzelf hoort en tot zichzelf komt. Niet constant overstemd raakt. Dat is niet hetzelfde als alleen naar zichzelf luisteren en een ander en al het andere uitsluiten. Want tegelijk is het goed, in ritmische afwisseling, om naar buiten te treden, zich met de wereld en met…