Het menselijk brein

§1 Vooruitblik

In 2026 ga ik met pensioen. Vijf februari 2026 word ik 67 jaar en bereik ik dus de pensioengerechtigde leeftijd. Denk dat ik daarom de laatste werkdag bij mijn werkgever op zaterdag 28 februari 2026 stel en dus per zondag 1 maart 2026 fulltime gepensioneerd zal zijn. Dat biedt me dan gelegenheid om me volledig aan mijn levensidealen en levensopgaven te wijden. In ieder geval veel meer dan de afgelopen jaren het geval kon zijn. Dat wil zeggen bij leven en welzijn, zolang het mag duren. Dat heeft een mens ‘niet helemaal’ in eigen hand. Geen mens heeft het eeuwige leven op aarde…

§2 Nieuwe start

In de aanloop naar mijn (volledige) pensioen, dus voor de komende periode van tien maanden, hoop ik al wat meer te mogen gaan schrijven op mijn weblog. In elk geval regelmatiger. Zaken moeten in de was worden gezet. Om het hierbij voor mezelf en misschien ook voor andere mensen, bezoekers van dit weblog, overzichtelijk te maken, zal ik mijn eerdere blogartikelen en blogbijdragen die ik op dit weblog plaatste in de wacht zetten, ik bedoel vanaf vandaag onzichtbaar maken. Het menselijk brein zal dus het nieuwe openingsbericht zijn op dit weblog.

§3 Motief

De inhoud van het blogartikel Het menselijk brein valt niet uit de lucht. In de laatste fase van mijn leven wil ik als antroposoof een beter en dieper begrip ontwikkelen voor het fysieke lichaam van een mens in relatie tot zijn ziel en geest. Dus meer van dit soort artikelen zullen volgen op Weblog Bewustzijnsziel. Verder wordt er ruimte ingeruimd voor mijn vertaalwerk van diverse Rudolf Steiner publicaties, waaronder niet in de laatste plaats zijn geschrift: Friedrich Nietzsche – Ein Kämpfer gegen seine Zeit.

§4 Johann Wolfgang von Goethe over het menselijk brein

Deze maal in een historisch kader iets over de menselijke hersenen, het menselijk brein gehuld in de schedel. Net zoals zijn Faust dorstte Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) naar kennis. Naast vele andere zaken legde hij zich toe op botanische en anatomische studies.

Wat maakt een mens tot een goede en waardevolle denker en schrijver? Met zijn open geest, open mind, maakte Goethe in de loop van zijn leven ook kennis met de filosoof, romanschrijver en dichter Friedrich Schiller (1759-1805). Ze werden studiegenoten die elkaar levenslang gunstig stimuleerden.

Schiller werd 45 jaar en Goethe 82 jaar oud. Na Schillers overlijden bewaarde Goethe diens schedel onder een glazen stolp op een kussen van blauw satijn. In 1826 schreef hij het gedicht: Bij het beschouwen van Schillers schedel. Duitse titel: [Im ernsten Beinhaus war’s]. Voor meer daarover zie het volgende Wikipedia artikel: Ode aan Schillers schedel.

Het bovenstaande citaat, weergegeven op een toepasselijke afbeelding, is een door mij naar het Nederlands vertaalde Duitstalige notitie van Goethe bij een observatie van het fysieke menselijke kennisorgaan, welke tegenwoordig als kennisobject nauwkeurig en nauwlettend wordt onderzocht en geïnstrumentaliseerd door neuro- en hersenwetenschappers en psychiaters.

Hieronder het Duits origineel:

Goethe:

” Das Haupt ist seinem Platze nach immer vorn, ist der Versammlungsort der abgesonderten Sinne und enthält die regierenden Sinneswerkzeuge in einem oder mehreren Nervenknoten, die wir Gehirn zu nennen pflegen. “

Quelle: Goethe, Erster Entwurf einer allgemeinen Einleitung in die vergleichende Anatomie, ausgehend von der Osteologie, 1795. III) Allgemeine Darstellung des Typus

Of Goethe de originele schedel van Schiller werkelijk in huis heeft gehad wordt onder andere sinds een afgerond dna-onderzoek in 2008 te Freiburg op wetenschappelijke gronden in twijfel getrokken. Zie de volgende twee berichten:

1. Geheimnis um Schiller-Schädel entschlüsselt
   DNA-Analysen widerlegen Echtheit
   Scinexx.de
   7 mei 2008
2. Das Geheimnis um Schillers Schädel
   weimar-lesen.de
   Geschreven door Carolin Eberhardt

Muziek